Wat zeggen we het vaak tegen kinderen: “kijk me eens aan als ik tegen je praat”, of “kijk eens in de poppetjes van mijn ogen”. Voor veel kinderen is het moeilijk om oogcontact te maken in een gesprek. Hoe komt dat nou?
Het maken van oogcontact kan indringend overkomen. Zeker bij kinderen die onzeker zijn of niet weerbaar zijn. Tijdens de STA STERK training staan we stil bij het maken van oogcontact en leggen we ook uit waarom dit nu zo belangrijk is. Zo ook gisteren tijdens de tweede bijeenkomst van de STA STERK training.
Gisteren ontving ik je weer, voor de tweede bijeenkomst. Samen gingen we aan de slag met onder andere het oefenen van oogcontact. Iets wat je ontzettend lastig en moeilijk vindt. Want kijk maar eens iemand in de ogen als die tegen je praat, of als je zelf een verhaal vertelt, en je je eigenlijk onzeker voelt. Dat is best spannend. En toch….. oogcontact is belangrijk.
De vorige keer hebben we al even kort geoefend, en je ging het thuis nog meer oefenen. Oefenen in spelvorm. En gisteren weer bij mij. We keken elkaar recht in de ogen, zo lang mogelijk. In ieder geval 30 seconden. Haha, wat hebben we samen gelachen. Best spannend, en ook raar zoals jij zei. En ja…. dat is ook raar. Waarom? Omdat we het niet gewend zijn.
Uiteindelijk is het ons gelukt! YES….. Een high five! Dertig seconden keken we elkaar aan, zonder iets te zeggen, zonder weg te kijken, zonder te lachen. Wat super knap van je dat dit is gelukt. Nu al in les 2. Wat heb jij goed geoefend en wat mag je trots zijn op jezelf. Oefen maar lekker door met het oogcontact en je lichaamshouding. Dan komt het helemaal goed!
Zelf heb ik het ook altijd lastig gevonden om mensen aan te kijken in een gesprek. Ik werd er wat ongemakkelijk van. Dacht vaak dat ik iets niet goed gedaan zou hebben, of voelde me aangesproken. Dit had er veel mee te maken dat ik onzeker was als jong meisje. Naarmate ik ouder werd , verschillende opleidingen gevolgd heb en mijn lasten heb kunnen loslaten, merk ik dat ik zeker ben, zelfvertrouwen heb en het maken van oogcontact niet meer als eng of ongemakkelijk ervaar. Ik merk dat er beter naar me geluisterd wordt. Met mijn ogen kan ik veel duidelijk maken en mijn grenzen, samen met mijn verbale taal, goed aangeven. Een belangrijk communicatiemiddel, wat ik iedereen gun. Jong en oud.
Oogcontact een belangrijk communicatiemiddel!
In de STA STERK training oefenen we met het maken van oogcontact. Om goed assertief te kunnen reageren en je grenzen aan te geven is het maken van oogcontact belangrijk. Met onze ogen laten we zien of we menen wat we zeggen. Ze zeggen ook wel eens, ogen zijn de spiegels van de ziel. Of dat helemaal klopt, weten we eigenlijk niet, maar onze ogen vertellen ons wel veel. Oogcontact is dus heel waardevol in onze communicatie.
Het maken van oogcontact heeft verschillende functies. Het laat zien dat je luistert, dat je de ander hoort en begrijpt waardoor die ander zich veiliger gaat voelen. Oogcontact laat ook zien dat je meent wat je zegt en toont hoe je je voelt, blij, boos, bedroefd of bang, het is in je ogen af te lezen. Wanneer je vaak wegkijkt, luistert de ander minder goed naar je. Door oogcontact te houden, zonder over te gaan op staren, komt je boodschap beter over bij die ander. Wanneer jouw boodschap is dat de ander over je grenzen heen gaat zonder dat je oogcontact met die ander hebt, komt je boodschap niet aan. Je wordt niet geloofd en je grenzen worden niet bewaakt. Door te laten zien dat je meent wat je zegt, begrijpt de ander jouw boodschap beter.
Elkaar aankijken is dus heel belangrijk in je communicatie en bij het opkomen voor jezelf. Je lichaamshouding veranderen begint bij het maken van oogcontact.
Om het oogcontact te oefenen met elkaar, kun je verschillende spelletjes doen. Leuk om eens in de vakantie op een momentje van verveling met je kind(eren) te doen. Gegarandeerd lachen met elkaar? Doe eens een staarwedstrijd. Voor wat meer spanning en met wat meer kinderen kun je het spel ‘moordenaartje’ doen. Spannend, gezellig, verbindend en…. je oefent ook het maken van oogcontact.
Veel oefenplezier!
Warme groet,
Brenda Vinck…
