Ik ben pas voor de eerste keer naar de BitterBallenBorrel Land van Cuijk geweest in Ledeacker. Benieuwd naar wat me te wachten stond stapte ik het cafe/restaurant binnen. Het eerste wat ik zag waren mannen. Mannen in pak. En een enkele dame. Netjes gekleed. Natuurlijk was ik ook netjes gekleed, maar niet in een jurkje en met hoge hakken. Want lopen op hoge hakken, is niet goed voor mijn lijf.
Borrelen met ballen
Daar stond ik dan. Op een netwerk bijeenkomst, iets wat ongemakkelijk. Degene die ik ken was in een gesprek verwikkeld, en mijn vriendin of mijn man waren nog niet gearriveerd. Ik hoopte dat één van beide snel zou komen.
Ik besloot naar binnen te gaan, iets te drinken te bestellen en daar proberen een praatje aan te knopen. En dat lukte. Mijn vriendin en man arriveerden inmiddels ook en ik was al lekker aan het netwerken. Met mijn drinken in de ene hand en af en toe een bitterbal in de andere kletste ik met de een en de ander. En weet je….. het is gewoon leuk. Leuk om mensen te leren kennen die net als ik enthousiaste ondernemer zijn. Ondernemer in hart en nieren, met hart voor hun zaak.. Voor de pauze werd er een praatje over strategie met ballen gehouden en na de pauze een praatje over ict gebeuren. Helemaal niet mijn ding dat ict, maar goed. Het werd gezelliger en ik borrelde wat af met die bitterballen.
Hoewel ik me eerst niet helemaal op mijn plek voelde bij deze mensen, de zakenmensen, managers, strak in het pak mensen, daar waar ik een echt mensen-mens ben , ben ik toch blij dat ik gegaan ben.
Want tja, ook al hebben deze mensen totaal ander werk en ligt er een grote kloof tussen mijn vakgebied en het vakgebied van mijn medeborrelaars, het zijn ook vaak mensen met kinderen, ouders noemen ze dat geloof ik. En kinderen (en de ouders)…… daar werk ik mee als kindercoach en trainer.
Dankbaar
Hoe triest pesten en de nare gevolgen die het met zich mee brengt ook is, ik heb mooie gesprekken gehad. Indrukwekkend dat mensen dan open vertellen over eigen kinderen die gepest zijn en de impact die dit heeft gehad en nog heeft binnen het eigen gezin. Dankbaar ben ik dan dat we dit gesprek hebben. Dat klinkt misschien gek, dat ik dan dankbaar ben. Maar dat voelt nu eenmaal zo. Dankbaar dat iemand, die eigenlijk een vreemde voor me is, open zijn ervaringen vertelt over het pesten van zijn kind en de emotie die het met zich mee brengt binnen het hele gezin. De emotie van de ouder. Een gevoelig onderwerp, wat dus ook tijdens en netwerkbijeenkomst (want dat is de bitterballenborrel) besproken kan worden.
Binnenkort ga ik weer, en ben benieuwd welke mensen ik dan mag ontmoeten. Ik vond het een waardevolle avond….
Ja Bren , aan vreemde kun je vaak makkelijk je verhaal vertellen, zeker met n bitterbal en n drankje in je hand gaat dat gemoedelijk, fijn dat jij er n goed gevoel aan hebt over gehouden …..
Ik ben trots op je.
Liefs Mam xxx